Multi review: Art lijn MUS! (journal + boeken)

Hoi hoi,

Ik ben helemaal waaah over de Art Journal lijn van MUS. Ze zijn altijd met Bullet Journaling voor mij al nummer 1 geweest, maar nu komt ook het schilderen en knutselen erbij en ik vind het heerlijk! Zo veel creativiteit en inspiratie. Onlangs zijn er drie dingen uitgekomen waar ik super benieuwd naar was: het boek Maak je eigen Art Journal, het boek Prachtige Portretten en de kwaliteit van de Art Journal. Ik bespreek al deze drie items uit de art lijn van MUS!

Beginnen!

Ik ging klaar zitten. Alle materialen uitgestald, art journal open, boeken erbij. Ready, set, go!

Wat me gelijk opvalt is dat de art journal lekker groot en stevig is. Het omslag is van karton en er zit een elastiek bij die je eromheen kan doen. Super handig, zeker als je art journal steeds dikker en dikker gaat worden van je creaties. Het papier is stevig, volgens mij iets van 200 mg², iets dunner dan ik normaal gebruik. De kleur is wat crème/gelig. Persoonlijk vind ik dat niet heel prettig, ik heb het papier liever spierwit zodat de kleuren mooi uitkomen als ik ga waterverven. Maar natuurlijk is een art journal voor meer dan alleen waterverf, en voor schrijven/plakken vind ik het papier wel weer passend. Links in de kaft zit een papieren vak waar je dingen in kan doen die je later wilt gebruiken. Erg handig! En ook afsluitbaar, dat is wel fijn. Zelf loop ik wel altijd met dat touwtje te kneuzen, maar dat ben ik ;-)

Het boek Prachtige Portretten vind ik echt een super tof boek. Ondanks dat de getekende poppetjes wel kijken alsof ze levensmoe zijn, vind ik de stap-voor-stap aanpak in het boek echt helemaal top. Elke stap heeft wel net een ander poppetje (er komt iets bij, maar het bestaande heeft de tekenaar ook alvast bijgewerkt), dus je moet even goed kijken wat er per stap verandert, maar het is wel heel handig gedaan. Je hebt er ook nog vrijheid in om je eigen aanpassingen te maken.

Het boek Maak je eigen Art Journal vind ik een geweldig mooie cover hebben, maar een tikje minder interessant qua inhoud. Het is vooral veel tekst en een paar voorbeelden. Ik had het fijn gevonden als er veel meer inspiratie in stond of echt stappenplannen van hoe maak je nou mixed media dingen voor je art journal? Ik ben namelijk niet iemand die het dagelijks doet of er super veel ideeën bij heeft. Er staan wel stappenplannen in, maar dat zijn hele uitgesproken dingen, dus dat moet je net willen maken. Het Prachtige Portretten boek leert je meer de basics, zodat je zelf kan ontwikkelen en toepassen.

Wel hebben de boeken uitleg over de verschillende materialen. Ga je tekenen, verven met aquarel, verven met olieverf of met krijt? Je kan er wel allerlei dingen over lezen.

Hier zie je de stapjes die ik ben gaan doen om mijn Art Journal te starten. Ik vind het tekenen wel heel fijn gaan op het papier.

Oké, stap 1 is klaar. Nu ben ik gaan kijken hoe waterverfkrijt pakt op het papier. Gaat het bol staan? Gaat het korrelen? Daarnaast ben ik allerlei dingen erbij gaan plakken, heb ik gewone waterverf getest, inkt, stift, acrylverf en aquarelpotloden.

Dit is mijn eindresultaat geworden. De waterverfkrijt vind ik altijd heel lastig, want als je krast komt er gruis vrij en als je blaast is je hele pagina rood, maar gelukkig kan je bij art journaling dan er een leuk dingetje overheen plakken en klaar. Stift en potlood pakt goed, maar ook vloeibare waterverf gaat heel goed. Waterverf/acrylverf/waterverfkrijt wat aangezet moet worden met water gaat ook tot op een flinke hoogte. Er kan alleen niet drie keer op één plek worden aangezet, dan begint het te korrelen. Het papier is best stevig en kromt niet van het water, dus dat is top! Aquarelpotloden zijn een beetje vervormd in kleur op het papier, omdat het papier wat geliger is, dus die zou ik niet aanraden. Acrylverf doet het heel mooi. Het papier plakt niet al te best, dus als ik er iets van karton op wil plakken, moet ik de randen nog een paar keer extra aanstrepen met mijn Bison alles-pritt. Dat is wel jammer, het laat vrij snel los. Washi-tape en vloeipapier gaan prima, maar washi tape plakt ook niet al te lekker, omdat het papier best wel glad is. 

Prachtige Portretten vind ik een super aanrader! Maak je eigen Art Journal vind ik ook wel leuk, iets minder, maar je kan er zeker dingen uit halen. De Art Journal zelf is mooi groot en stevig, met dik genoeg papier om lekker te kliederen, maar de papierkleur had van mij wat witter gemogen. Tevens denk ik dat als je echt super los wil gaan met materialen, het allemaal niet heel goed houdt. Maar, voor creatieve uitbarstingen is het natuurlijk gewoon heerlijk.

Ik dank uitgeverij MUS hartelijk voor het opsturen van de Art Journal en de twee boeken! Op naar nog vele creatieve middagen.

Doe jij aan art journaling?

Liefs,

Monica

Recensie: Every Heart a Doorway - Seanan McGuire

Hoi hoi,


Sinds een paar dagen heb ik een abonnement op Scribd. Hier staan superveel (Engelstalige) audioboeken op, dus ik heb er al flink wat geshelved. Mijn eerste audioboek werd Every Heart a Doorway. Ik was al een tijdje benieuwd naar dit boek, maar het is ook vrij dun, dus ik wilde het liever uitproberen voor ik het boek zelf zou kopen.

Every Heart a Doorway | Wayward Children #1 | Seanan McGuire

Sint Martin's Press | Hardcover | 173 pagina's

Waar gaat Every Heart a Doorway over?

Eleanor West's Home for Wayward Children
No Solicitations
No Visitors
No Quests

Children have always disappeared under the right conditions; slipping through the shadows under a bed or at the back of a wardrobe, tumbling down rabbit holes and into old wells, and emerging somewhere... else.

But magical lands have little need for used-up miracle children.

Nancy tumbled once, but now she's back. The things she's experienced... they change a person. The children under Miss West's care understand all too well. And each of them is seeking a way back to their own fantasy world.

But Nancy's arrival marks a change at the Home. There's a darkness just around each corner, and when tragedy strikes, it's up to Nancy and her new-found schoolmates to get to the heart of things.

No matter the cost.

Cover

De cover vind ik echt heel erg mooi. Dat was ook wat mij in eerste instantie bij dit boek aantrok. Het ziet er zo magisch uit zo met dat bos en die glitters. Heel erg mooi. De titel roept weinig bij me op, maar de flaptekst klinkt wel weer veelbelovend en origineel ook.

Origineel

Het eerste dat ik dacht toen ik met het boek begon, was: Wauw! Wat een origineel concept! Je hebt natuurlijk ontelbare verhalen van kinderen die een doorgang vinden naar een andere wereld (Narnia, Wonderland, noem maar op). Dit boek focust zich op het moment dat de kinderen terugkeren. Leuk dat je een andere wereld hebt bezocht, maar wat nu? Het is jaren verder, je ouders denken dat je dood bent... Echt, dit concept maakte me zo enthousiast dat ik het boek al in mijn winkelmandje had gezet. Heel leuk ook dat de kinderen in de Home for Wayward Children allemaal gekke werelden hebben bezocht die je niet kent. Er komen bekende verhalen langs, maar ook werelden waar ik graag een boek over zou zien verschijnen. Alleen... de wereld waar hoofdpersonage Nancy naar toe is geweest, interesseert mij dan weer nul. Ik kan ook geen binding met haar vinden en vind haar acties onlogisch. Jammer.

Hope is a knife that cuts through the foundations of the world

Vervolgens...

Maar, al snel begin ik me ook te storen aan het verhaal zelf. Dat originele concept wordt naar mijn mening helemaal uitgetrokken tot iets vergezochts. Er gebeuren de raarste dingen, en begrijp me niet verkeerd want ik ben een sucker voor onmogelijke dingen, maar dit... Ik weet niet. Ik vind magie en fantasie helemaal niet erg, maar dit boek werd voor mij soms gewoon onlogisch, roekeloos en random. Ik verloor mijn interesse na een aantal hoofdstukken al snel en vond het maar lastig om het boek uit te luisteren. En dat voor zo'n dun boek! Tuurlijk vond ik het concept tof, tuurlijk vond ik het leuk om te lezen over de kinderen in het tehuis en hun avonturen. Op deze manier was het alleen niet zoals ik hoopte en vond ik ook dat het concept niet tot zijn recht kwam. Ik ga niet verder lezen/luisteren in de serie.

2/5 sterren

Wat vond jij van deze serie? Vond je delen 2 en 3 beter?

Liefs,

Monica



Recensie: de Kunst van Kerstmis - Jane Lovering

Ho ho ho,

Vandaag een recensie van een boek met een mega kerst-cover. Bracht dit boek ook de kerstige sfeer over?

De Kunst van Kerstmis | Jane Lovering

Dutch Venture Publishing | Paperback | 179 pagina's

Waar gaat de Kunst van Kerstmis over?

Het is bijna twee jaar geleden dat Harriet Jonno verloor, maar ze heeft eindelijk besloten dat het tijd is om opnieuw kerst te vieren.

Dan vindt ze op de zolder een voorraadje grafische romans van haar stripboekminnende echtgenoot en plotseling wordt haar wereld weer op zijn kop gezet.

Met de hulp van excentrieke stripboekhandelaar Kell Foxton ontdekt ze dat de strips die Jonno verzamelt niet alleen uiterst waardevol zijn, maar ook de sleutel vormen voor zijn geheime leven - een leven dat Harriet's hele huwelijk en elke herinnering aan haar echtgenoot toewerpt in twijfel trekken.

Als Harriet dichter naar Kell groeit, begint ze het gevoel te krijgen dat ze weer van Kerstmis kan houden - maar eerst moet ze de waarheid weten.

Cover

De cover vind ik echt heeeerlijk! De sneeuw, de sneeuwbol, de lichtjes, de krulletters... Ik kan er geen genoeg krijgen van boeken die super kerstige covers hebben. Het schreeuwt kerst! Ik zou dit boek zeker oppakken in de winkel.

Where are you Christmas...?

Vervolgens komt er na zo'n kerstige cover natuurlijk de verwachting dat het verhaal zelf ook heel kerstig is. Eigenlijk kwam tijdens het lezen dat liedje van the Grinch vooral in mijn hoofd. Where are you Christmas? Why can't I find you? Het boek speelt zich af tijdens kerst, dus er is aan de voorwaarde voldaan, maar verder? Stripboeken, rouwen en ... nou ja, geen kerst. De hele situatie, de gebeurtenissen, de omstandigheden, alles stond in de mogelijkheid om gekoppeld te worden aan iets kerstigs. Het heeft 1 dag gesneeuwd, maar sneeuw had van mij een grotere rol mogen spelen. Meer kerst, meer hete chocomel, meer cadeautjes, meer kerstbomen, meer lichtjes. Ik snap dat niet alle boeken de cliché-ingrediënten er altijd in hoeven zitten, maar de kerstfeeling kwam gewoon niet binnen. Ja, de hele struggle van Harriet is dat ze sinds de dood van haar man niet meer van kerst kan genieten, maar tja... Ik weet niet wat het is, maar de sfeer kwam niet binnen.

Klein maar fijn

Wel is het een heel fijn verhaal. Het boek zelf is niet al te dik en dat vind ik altijd een beetje spannend, omdat je dan vaak krijgt dat een boek afgeraffeld is of te onaf voelt. In dit boek komt alles echt mooi aan bod. Lovering neemt de tijd om op te bouwen, te brengen en af te werken. Het is naar mijn mening zeker een aanrader.

4/5 sterren

Lees je liever kerstboeken of kijk je liever kerstfilms?

Liefs,

Monica

Recensie: De Nachtbrenger (Vuur en As #3) - Sabaa Tahir

Hooi,

De Vuur en As serie vind ik echt heel erg tof. De eerste twee delen heb ik verslonden en op deel drie is zelfs mijn quote gezet! Zo gaaf. Maar... ik moest deel 3 natuurlijk nog lezen. Hoe vond ik dit deel?

De Nachtbrenger | Vuur en As #3 | Sabaa Tahir

Luiting-Sijthoff | Hardcover | 464 pagina's

Waar gaat De Nachtbrenger over?

Binnen het Imperium en daarbuiten wordt de dreiging van een oorlog steeds groter…

Terwijl Helena vecht tegen Keizer Marcus en de machtshonger van de Commandant, staan de levens van haar zus en alle anderen in het rijk op het spel.

Ver weg van huis probeert Laia uit alle macht de Nachtbrenger te stoppen. Maar haar jacht op hem wordt gesaboteerd door een vertrouweling. Intussen heeft Elias zijn vrijheid opgeofferd om te dienen als Zielenvanger, hij is dood noch levend. Kost deze keuze hem zijn menselijkheid?

Cover

De covers van deze serie vind ik gaaf. Ze passen mooi bij de inhoud van de serie en ik vind ze erg aantrekkelijk ogen.

Opzet naar boek 4

Ik begin maar even met het enige minpuntje dat ik kan noemen over dit deel, zodat ik verder met enthousiasme kan strooien. Wat ik namelijk merkte in dit deel was dat het op sommige momenten nog wat gesloten bleef, met als doel om natuurlijk nog in deel 4 wat te onthullen/uit te werken te hebben. Daardoor voelde dit boek soms net teveel als opzet naar het slotdeel.

Hoop is sterker dan angst. Het is sterker dan haat.

Maar verder...

Verder heb ik eigenlijk alleen maar goeds te vertellen over de serie, en ook over dit derde deel. De personages vind ik heerlijk, de actie is on en de plotlijn neemt hele spannende en ook onverwachte wendingen. Een epische serie! Spannend, onverwacht en heerlijk vlot.

Het boek is geschreven vanuit verschillende perspectieven, wat ik goed te volgen vond. Wat ik in dit deel heel erg merkte, was dat ik super hooked was bij elk hoofdstuk. Als er een hoofdstuk af was, wilde ik graag door in de verhaallijn van die persoon, maar als ik dan begon aan het hoofdstuk van een andere persoon, was ik toch ook wel heel erg geïnvesteerd in die verhaallijn. Dit maakte dat ik keer op keer gevalletje 'just one more chapter' had. Vooral het hoofdstuk van de Bloedklauwier vond ik erg spannend, waar ik het hoofdstuk van Elias weer iets minder bijzonder vond. 

Liefde is vreugde die gepaard gaat met ellende, uitzinnigheid die verbonden is met wanhoop.

Vlot

Al met al liep het deel heerlijk vlot door en had ik het met twee dagen al uit. Deze serie is zeker een aanrader en ik kan echt niet wachten op het vierde deel! I need it!

Ik dank uitgeverij Luitingh-Sijthoff hartelijk voor het recensie exemplaar. Het is echt een van mijn favoriete series, dus dit boek ter recensie mogen lezen was om te smullen!

4.5/5 sterren

Heb jij Vuur en As al gelezen?

Liefs,

Monica

Recensie: Een Onverwachte Kerst - Natalie Cox

Hii,

Ik ben helemaal in de kerstsfeer! Ondanks dat mijn kerstboom nog niet staat, ben ik al volop kerstfilms aan het kijken en kerstboeken aan het lezen. Ik had dan ook érg veel zin in dit boek! Was het zo fijn en kerstig als ik hoopte?

Een Overwachte Kerst | Natalie Cox

Boekerij | Paperback | 304 pagina's

Waar gaat Een Onverwachte Kerst over?

Charlies plannen voor een rustige plattelandskerst vallen in duigen als ze twee wel heel aantrekkelijke mannen ontmoet

Charlie houdt niet van Kerstmis, en dit zou wel eens de ergste decembermaand van haar leven kunnen worden. Haar vriend heeft haar ingeruild voor zijn personal trainer, haar appartement is getroffen door een gaslek en haar moeder heeft besloten de feestdagen met haar vijfde man in Australië door te brengen.

Single, met een lichte hersenschudding en tijdelijk dakloos, stemt Charlie er schoorvoetend mee in de feestdagen door te brengen in Devon, om mee te helpen in de hondenopvang van haar nichtje. Maar haar plannen voor een rustige plattelandskerst met enkel harige viervoeters als gezelschap vallen in duigen als ze de Duitse dog Malcolm en zijn onweerstaanbare (maar helaas verloofde) baasje Hugo ontmoet. En als klap op de vuurpijl is er ook nog Cal, de aantrekkelijke maar vreselijk arrogante lokale dierenarts. Deze kerst zou wel eens interessanter kunnen worden dan Charlie ooit had verwacht.

Cover

De cover vind ik heerlijk! Het straalt heel erg kerstmis uit door zowel sneeuw, als kerstbomen, als kerstmutsen, als candy cane en als hulst. De hondjes zijn super cute en het geeft me gelijk een warm gevoel. Heerlijk!

Hondjes

De hondjes op de cover spelen ook een grote rol in het boek. Dat vond ik echt super schattig. Cox heeft ze lekker onberekenbaar neergezet, want zo zijn honden nou eenmaal. Ze passen heel mooi in het verhaal en zorgen voor leuke scènes.

Sfeer
De sfeer had ik wel flink wat op aan te merken. Als ik naar de cover kijk doet een kerstige, fijne sfeer mijn lichaam verwarmen. Als ik vervolgens het boek lees, vraag ik me af wat er met die fijne sfeer is gebeurd. Ik snap dat het hoofdpersonage eerst in een koud wak moet vallen voor ze de sneeuw kan doen smelten, maar het was echt één bom treurigheid. Het boek was voor mij echt pas aan het einde een feelgood, voor de rest was het vooral een beetje een down gevoel dat het met zich meebracht voor mij. Dat was erg jammer, want het maakte ook dat ik heel lang over dit boek deed en er niet lekker in kwam. Tuurlijk weet ik dat het uiteindelijk een eind goed al goed is, maar ik vind het niet fijn als het boek zo in de puree begint, dat het einde niet meer compenseert. Zo voelde het voor mij. Aan de andere kant: geen kerst-zwijmel-cliché. Kun je natuurlijk ook als een pluspunt zien ;-)

Oké
Ondanks dat het een boek is dat ergens de kerstsfeer in zich draagt, denk ik dat er betere boeken zijn om je in de holiday mood te brengen. De hondjes zijn zeker schattig en een dik pluspunt aan het boek, maar verder vond ik het boek meer een Eenzame Kerst dan echt een Holly Jolly Christmas. Zelfs met het einde. Een 'oké' boek dus. Als je echt een hele reeks kerstboeken achter elkaar wil lezen, kan deze er zeker tussen. Al springt deze er voor mij dus niet uit.

3/5 sterren

Ik dank uitgeverij Boekerij hartelijk voor het recensie exemplaar!

Wat is jouw favoriete kerstboek/kerstfilm?

Liefs,

Monica

Recensie: de Laatste Slag (The Sin Eater's Daughter #3) - Melinda Salisbury

Hoi hoi,

Delen 1 en 2 in de the Sin Eater's Daughter serie vond ik heel fijn. Al was natuurlijk aan het einde van boek twee een minder fijne cliffhanger te lezen. Ik was erg benieuwd naar het slotdeel en ik had hem twee weken geleden eindelijk in mijn handen.

De laatste Slag (the Sin Eater's Daughter #3) | Melinda Salisbury

Clavis | Hardcover | 427 pagina's

Cover

De covers van deze serie vind ik echt heel erg mooi. De kleuren zijn zo prachtig fel op de covers en dat vloeibare in zo'n glaswerk vaas, echt prachtig. Ergens representeert het ook het verhaal, maar ik zou uit de cover dan weer niet gelijk kunnen afleiden waar het over gaat. Wel valt het me direct op in de boekwinkel, dus dat is zeker een goed teken.

Duister

Als er één ding zeker is over de Laatste Slag in vergelijking met de vorige delen, is het dat dit slot deel een stuk duisterder en grimmiger is dan de voorgaande delen. Er zit een hoop pijn, verdriet en dood in, gemengd met een beetje mishandeling en lijden. Dit vond ik wel heel goed aan het verhaal, want er is natuurlijk een opbouw naar een hoop spanning en het komt nu echt op een manier tot uiting die je wat doet. Ik huiverde mee met de personages en dat was zeker een ingrediënt voor het vasthouden van mijn aandacht.

Maar verder...?

Echter, natuurlijk is het niet genoeg om duister te schrijven en veel pijn in het boek te brengen. Dit kan niet het enige zijn dat je aandacht als lezer moet vasthouden, maar zo voelde het voor mij wel. Meerdere malen vond ik het boek een beetje saai worden en hoopte ik bijna dat er weer iemand pijn zou gaan lijden, gewoon zodat er iets heftigs zou gebeuren. Wel moet ik ook nog toegeven dat ik niet eens alle duistere scènes erg goed vond. Sommige leken me er om de reden in gestopt 'dat er maar wat heftigs gebeurt'. Ik vond de acties van sommige personages erg onlogisch en ook een beetje irritant hoe de personage dan vervolgens reageren op situaties. Net iemand verloren, vlak erna de vrolijkheid zelve zijn... Nee, dat vond ik niet erg passend.

Net niet

Ook was het zo dat er in dit boek bepaalde personages bijna niet, tot niet meer aan bod kwamen. Dat vond ik jammer. De actie die ik in dit boek wilde, de grote ontknoping en de zenuwslopende finale... Het was het gewoon net niet voor mij. Ik heb het boek te vaak weggelegd en de uiteindelijke strijd was wel oké, maar niet zo epic als ik hoopte. Misschien waren het mijn verwachtingen, maar voor mijn gevoel sloeg dit deel de plank mis. Jammer, na twee heerlijke delen. Wel raad ik alsnog de serie aan, want één minder deel haalt niet het plezier weg van de andere delen. Ik vond het een toffe serie om te lezen, maar had op het einde op wat meer gehoopt. Mocht jij toch interesse hebben in de serie, pak hem dan zeker op en laat dit je er niet van weerhouden ;-)

3/5 sterren

Ik dank uitgeverij Clavis hartelijk voor het recensie exemplaar.

Liefs,

Monica

Recensie: Winterhuis Hotel - Ben Guterson

Hoi hoi,

Vandaag een recensie van een heel winters boek!

Winterhuis Hotel | Ben Guterson

Leopold | Hardcover | 328 pagina's

Waar gaat Winterhuis Hotel over?

Betoverend en meeslepend verhaal over een meisje en een weelderig hotel, een familiegeheim en een verboden boek vol raadsels.

Wij zijn drie weken met vakantie. Het huis is afgesloten. In deze envelop zit een treinkaartje. Neem de trein naar het Winterhuis Hotel.

Bij de achterdeur vindt Elizabeth dit briefje, met in een plastic tas één set schone kleren en wat kleingeld. Noodgedwongen vertrekt ze, in haar eentje. En dan vindt ze een weelderig hotel, een familiegeheim, een verboden boek vol raadsels, alles onder een sluier van magie. Even lijkt het een paradijs, maar een paradijs met een vloek, die misschien alleen Elizabeth kan opheffen. Áls ze op tijd dat ene boek vindt en de raadsels weet op te lossen…

Cover

De cover vind ik echt heerlijk! De kleuren, de illustraties, maar ook de toffe dustcover die raampjes heeft. Het is echt compleet. Wát een mooi en sfeervol boek. Ik zou dit zeker in de winkel oppakken.

Wintersfeer 2.0

Los van de cover, kreeg ik ook van het verhaal zelf al een wintergevoel. Vanaf bladzijde één is het raak: winterkriebels, mysterie en prachtige illustraties. Perfect! Ik zat gelijk in het boek en was heel erg benieuwd naar Winterhuis Hotel en naar de reden dat Elizabeth hierheen moet voor de kerstvakantie.

Winterhuis Hotel

Wat zo heerlijk is, is dat het een jeugdboek is mét plottwists. Het is niet al ver van tevoren te bedenken wat er gaat gebeuren en met wie. Winterhuis Hotel is een ontzettend origineel verhaal vol onverwachte mysteries. Ik vind het heerlijk hoe de auteur allerlei magische dingen in het boek heeft verwerkt die maken dat ineens van alles mogelijk is. Hierdoor blijft het verhaal ook verrassen, maar het is nooit té ver gezocht. Het blijft een jeugdboek, maar ik vind het altijd jammer als er dan daardoor geen verrassingselement meer in zit voor oudere lezers. Dit boek had genoeg verrassingen!

Kerstig

Winterhuis Hotel is het ideale leesvoer voor de winter. Aan alle kanten spat de winter en de kerst eraf. Ik vind het heerlijk hoe het verhaal wordt ondersteund door illustraties die echt bijdragen aan zowel het verhaal, als aan het gevoel dat het boek brengt. Ik kan niet wachten op deel 2!

4.5/5 sterren!

Ik dank uitgeverij Leopold hartelijk voor het opsturen van het recensie exemplaar. Alle meningen zijn uiteraard van mijzelf.

Liefs,

Monica

Recensie: Just don't mention it (DIMILY #4) - Estelle Maskame

Hoi hoi,

Just Don't Mention It - DIMILY #4 - Estelle Maskame

Uitgeverij Moon | Paperback | 448 pagina's

Waar gaat Just Don't Mention It over?

De zeventienjarige Tyler heeft het goed voor elkaar. Hij heeft een eigen auto, een beeldschone vriendin en is populair op school. Maar vanbinnen is Tyler gebroken. En hij doet er alles aan om dat voor de buitenwereld verborgen te houden.

Tot die zomer waarin Eden in zijn leven verschijnt. Ze is direct, scherp en veel verleidelijker dan een stiefzus zou moeten zijn. Ze kijkt dwars door Tylers façade heen en ziet de kwetsbare jongen die hij eigenlijk is. En hoe closer Eden en Tyler worden, hoe meer de muur rondom Tyler afbrokkelt.

Cover

De covers van de Did I Mention I Love You serie vind ik echt heel fijn. Ik vind ze heerlijk cheesy ogen en ze geven een toffe chicklit uitstraling.

Tyler

Ja, ja. Wie kent Tyler uit de DIMILY serie niet? De mysterieuze jongen die we eigenlijk nooit écht goed leren kennen. Tuurlijk komen we hem tegen, zien-horen-voelen we dingen en horen we verhalen, maar wie is Tyler nu écht? Dit vierde deel in de DIMILY serie is vanuit Ty geschreven en volgt dezelfde reeks gebeurtenissen die we eerst vanuit het oogpunt van Eden hebben gelezen.

Verdieping, eindelijk

Ik was erg blij om dit boek te lezen. Ik vond het op sommige punten zo heerlijk om eindelijk wat "antwoord" te krijgen op Tylers persoonlijkheid. Soms was hij mij echt nog een beetje te oppervlakkig, maar in dit boek leer je hem echt een stuk beter kennen. Tyler legt heden en verleden bloot, wat zich ook afwisselt tijdens het lezen. Ik vond het soms best heftig om te lezen wat Tyler heeft meegemaakt en kreeg ook meer begrip voor hem en voor zijn acties. Ik vind het mooi om te lezen dat hij de stereotype school-hunk lijkt, maar eigenlijk heeft hij er veel meer in zitten dan dat. Wel jammer dat dit ergens ook weer een beetje voorspelbaar is (populair, maar van binnen wankel).

Toevoeging?
Het heden-verleden wat werd afgewisseld was wel leuk, maar ik was uiteindelijk toch veel meer geïnteresseerd in het verleden dan het heden. Na een tijd was het voor mij zelfs een beetje storend dat er weer een heden-hoofdstuk aan kwam en werd het verleidelijk om die over te slaan en door in het verleden. Uiteindelijk ken je het heden-verhaal ook wel, dus juist het verleden moet iets toevoegen aan de serie, en dat doet het! Wel moet ik zeggen dat het 'gewoon fijn' was. Ik vond het boek zeker leuk om te lezen en een toevoeging aan de serie, maar ik was er niet van ondersteboven. Om de gebeurtenissen met Eden vanuit Ty te lezen was leuk, maar uiteindelijk had het ook kunnen blijven bij een boek volledig over het verleden van Ty. Dat was wat voor mij het boek echt leuk maakte, de rest gaf ik uiteindelijk niet veel meer om.

Maar, voor de DIMILY-fans zeker een leuk boek om te lezen! Ik dank uitgeverij Moon hartelijk voor het opsturen van het recensie exemplaar.

4/5 sterren

Liefs,

Monica

Recensie: Opal (Lux #3) - Jennifer L Armentrout

Hoii,

Vandaag weer een recensie van een Lux-deel. Vandaag deel 3, Opal.

Opal | Lux #3 | Jennifer L Armentrout

Zomer & Keuning | Paperback | 464 pagina's

Waar gaat Opal over?

Zelfs nu Katy en Daemon eindelijk helemaal voor hun liefde gaan, kunnen ze niet vrijuit gaan daten. Er komen allerlei andere obstakels op hun pad. Vrienden blijken ineens vijanden, en hoewel ze ook hulp krijgen uit onverwachte hoek, zijn ze hun leven verre van zeker. Maar ze houden stand. Ze moeten wel.

Beetje veel van hetzelfde
Ik zal gelijk maar even met de deur in huis vallen: de Lux-serie is heerlijk, maar begint naar mijn smaak nu wel een beetje teveel van hetzelfde te worden. In elk boek is er natuurlijk wel weer iets anders, maar toch is de globale strekking een beetje hetzelfde: Katy en Daemon willen elkaar niet of verliezen elkaar, komen (weer) samen, repeat. Waar ik het in deel één om te smullen vond, en ik het in deel twee nog wel pakkend vond, werd het me nu een beetje irritant. Tuurlijk blijft zo'n aantrek-afstoot-relatie ergens een guilty pleasure onderwerp, ik vond het nu meer een Mister Bean aflevering lijken. Alles gaat fout, ook als je denkt dat het eindelijk lukt gaat er weer iets mis. En dit dan naar mijn smaak dus net even te vaak, waardoor het bij mij niet spanning opwekt ('oh! wat nu?'), maar frustratie ('jemig, alweer?').

Spannend verhaal
Wel blijf ik het verhaal van de Luxen erg spannend vinden, want er gebeurt wel heel veel in de boeken. Deel drie doet in hoeveelheid actie niet onder voor delen 1 en 2, dus dat is wel heel knap. Ook de plotlijn vind ik spannend. Alleen blijft het voor mij in deze serie denk ik bij deel 3 hangen. Ik voel niet echt de wil om door te lezen in het vervolg. Ondanks dat ik een grote fan ben van Jennifer L Armentrout en ik Obsidian en Onyx heb verslonden, ben ik nu een beetje Lux-af. Het gedoe tussen Katy en Daemon werkt bij mij op mijn zenuwen en de plotlijn en actie/spanning kunnen daarvoor niet genoeg compenseren.

Ik heb genoten van Opal, maar helaas niet in de mate waarin ik hoopte. Voor mij houdt het Lux-avontuur hier op, maar het is zeker een serie die een kans verdient!

3/5 sterren

Ik dank uitgeverij Z&K hartelijk voor het opsturen van dit recensie exemplaar!

Heb jij Obsidian al gelezen?

Liefs,

Monica

My Perfect Book Life #38: Bagels, brownies en red velvet cake

Hey!

Daar zijn we weer met een blik op alle avonturen die ik achter de schermen beleef ;-) Oké, deze week is het bijna alleen maar eetbaar nieuws, maar ach. Food is life.

Met mijn vriend had ik een lekkere vrije zondag, dus we besloten brownies te gaan bakken! Ze waren echt heerlijk.

Ik maakte voor ons ontbijt op bed die ochtend, om samen Harry Potter te kunnen kijken in bed. Echt, dat is perfect.

Ook heb ik deze week heel hard moeten werken voor school en stage. Ik had daarbij mijn nieuwe kerstmok met fluffy beertje in gebruik.

Tussendoor natuurlijk ontspannen. Ik ben nu Empire of Storms aan het lezen. En tja, het is nu ook weer voor chocomel!

Samen met Odette ben ik door Amsterdam gegaan om boeken te scoren en lekker te eten. We lunchten bij de Bagels & Beans. Ik had een of andere vieze gemberkoffie (ik wist niet dat er gember in zat, ik had alleen 'kaneel' gelezen en dacht oké! doen! ...). Mijn kaneel rozijnen bagel met banaan, ahornsiroop en kaneel was wel heel erg lekker. Ja, verslaafd aan kaneel, ik weet het.

's Middags eindigden we bij de Drie Graefjes voor heerlijke taart! Ik kocht trouwens de paperback van Caraval. Ik kan nooit genoeg exemplaren van die serie hebben.

Halverwege de week moest ik erg vroeg op voor stage. Mijn vader moet ook altijd vroeg, dus het was wel gezellig dat die ook al wakker was. Hij maakte ook even een mooie grap, namelijk dat de kerststal al bijna klaar was. Jezus lag er al klaar voor in de kribbe. Toen trof ik dus dit aan... ;-)

Ik heb ook weer eindelijk eventjes een middagje lekker creatief gedaan. Sinds september heb ik heel weinig tijd over om naast stage, school, dansen en toneel nog tijd te vinden om even een middagje voor het verven/tekenen/... te pakken. 

Floortje kwam bij me liggen, wat ze normaal nooit doet. Dat moest worden vastgelegd.

Watch it!

De afgelopen tijd heb ik Netflix even op een laag pitje gezet om lekker veel te kunnen lezen en mijn huiswerk bij te kunnen houden. Ik heb één of twee afleveringen gezien van Once Upon a Time en één van Brooklyn nine-nine, maar verder... Eigenlijk niks, hihi.

Read it!

De afgelopen tijd heb ik een aantal boeken uitgelezen. Dit waren onder andere Harry Potter 2 en 3, Alice in Wonderland, Opal, Oblivion III, Just don't Mention it en zo'n 150 pagina's in Empire of Storms. Ook ben ik begonnen aan Winterhuis Hotel.

Heb jij nog iets leuks gedaan deze week?

Liefs,

Monica 

Recensie: Twister - Juliette Forrest

Hi hi,

Toen ik Twister binnenkreeg, filmde ik dit op mijn Instagram story. Ik doe dit altijd, maar ik kreeg nog nooit zoveel reacties als op dit boek! En... ze gingen allemaal over de cover, want wauw!

Twister | Juliette Forrest

van Goor | Hardcover | 276 pagina's

Waar gaat Twister over?
Twister is nieuwsgierig, moedig, raadselachtig en rebels. Het verhaal van een dapper, stralend meisje. Over een ketting die je in een wolf, regenstorm of kolkende rivier verandert. En een huiveringwekkende slechterik die de ketting koste wat het kost wil hebben.

Twisters vader is verdwenen. Als ze onverwacht een aanwijzing krijgt over zijn verdwijning, besluit ze naar hem op zoek te gaan. Ze komt terecht bij een heks in het bos, die haar een magische ketting geeft. De ketting houdt de ziel van levende wezens vast en kan de drager doen veranderen in verschillende dingen. Maar er is iemand op jacht naar de ketting, een duistere vijand die misschien wel iets te maken heeft met de plotselinge verdwijning van haar vader.

Cover
Tja, is er nog iets te zeggen over deze cover? Ik denk dat hij direct laat zien hoe perfect hij is. Wat een prachtig boek! Het is een hardcover met een ietwat rubberig voelende kaft en met gouden afwerking als accenten en letters.

Heel origineel
Twister is een ontzettend origineel, schattig en fantasierijk boek. Een heerlijk verhaal waar je van begin tot eind van smult!
Twister is een meisje met verder geen bijzondere dingen. Ze gaat naar school, waar een pestkop de school onveilig maakt. Ook Twister krijgt met hem te maken. Hij bedreigt haar en doet haar zelfs gruwelijke dingen aan. Ik vond hem voor een jeugdboek best een flink heftige pestkop. Er zit flinke mishandeling in het boek, maar dat maakt het ook wel weer een echt spannend en gruwelijk boek. Twister's vader is weg en ze wil hem nog altijd vinden. Als ze in het bos het meisje Straal en de heks ontmoet, komt er een mogelijkheid. Ze krijgt een magische ketting die haar zal helpen, maar het accepteren van de magische ketting betekent dat Witoog, de grootste dreiging die het stadje ooit gekend heeft, achter je aan komt. Deze spanning voelde ik door het hele boek heen goed en ik was zelfs samen met Twister een beetje bang voor wat er ging komen. Witoog kan ieders vorm aannemen, dus ineens is niemand meer te vertrouwen. Heel mooi neergezet, dit fenomeen.

Magisch, spiritueel en lekker gek
Het verhaal is magisch, spiritueel en lekker gek. Magisch met de ketting die je in alles kan veranderen wat je wil, zo lang er maar een ziel van in de lucht hangt. De zielen en geesten geven het boek ook een bovennatuurlijk tintje. Verder is het een boek wat een beetje gek is. Dit in de zin van de gang van het verhaal. Er gebeurt natuurlijk van alles wat niet echt kan, maar ook nog op een beetje gekke manier. Dit maakt het ook erg origineel, maar soms was het daardoor voor mij ook een beetje erg hak op de tak en uit de lucht vallend. Ik snapte de rode draad van het verhaal en dat is uiteindelijk het belangrijkste, maar er had soms wat meer aandacht besteed kunnen worden nog aan Witoog en hoe dit uitgewerkt is. Het was me soms erg onduidelijk wie er nu Witoog was, wat er wel en niet mogelijk was en wat er zojuist was gebeurd. De uitwerking had wat steekjes laten vallen, maar verder was het een heel mooi, fijn boek.

Ik dank uitgeverij van Goor (Unieboek) hartelijk voor het opsturen van dit recensie exemplaar!

4/5 sterren

Liefs,

Monica

Wrap up oktober en TBR november!

Hoi hoi,

Oktober is gewoon alweer voorbij. Ik heb lekker veel gelezen en ik heb ook een aardig stapeltje gepland voor november.

Wrap up
Klik op de titel om naar de recensie te springen!

Heerenstraat en Rozenlaan
Schaduw van de Vos
Mortal Engines
Bravelands 2
Handboek van een Summoner
Strange the Dreamer
Een dag in december
Looking Glass Girl
Harry Potter and the Philosopher's Stone (re-read)
Harry Potter and the Chamber of Secrets (re-read)
The Black Key

TBR
In november wil ik een aantal boeken lezen. Ik heb Opal, het derde deel in de Lux serie op mijn lijstje staan. Ook wil ik het Winterhotel lezen, een cozy winterboek. Ik kreeg ook Just don't Mention it binnen, maar ik wil eerst even de serie af lezen voor ik aan die begin. Twister staat op mijn lijstje en ik ben ook bezig nog in Harry Potter 3 nu. Tot slot ben ik van plan om een Ongewone Kerst te lezen. Hopelijk kom ik aan al deze boeken toe in november, want het wordt heel erg druk!

Wat zijn jouw tbr-plannen voor november?

Liefs,
Monica

Recensie: the Black Key (the Lone City #3) - Amy Ewing

Hoi hoi!

Ik ben een erg grote fan van de Jewel serie van Amy Ewing. Toen the Black Key er eindelijk was kon ik mijn geluk niet op. Het boek kwam binnen en ik begon er gelijk in.

The Black Key | Jewel #3 | Amy Ewing

Young and Awesome | Paperback | 296 pagina's

Waar gaat the Black Key over?

Violet wil de wereld veranderen. Het wordt tijd om voor eens en altijd af te rekenen met de elite en hun rijke, egoïstische leventje in The Jewel. Als ze ontdekt dat de Hertogin haar zusje Hazel heeft ontvoerd, ziet Violet echter maar één oplossing: ze moet terug naar het paleis. Terug naar het hol van de leeuw. Met gevaar voor eigen leven.

Cover
Ik blijf verliefd op de covers van deze serie. Elk deel heeft weer een geweldig nieuwe jurk en een prachtige uitstraling. Zoveel pretty in de kast!

Slotdeel
The Black Key is het einde van de serie van the Lone City. Ik had er veel van gehoopt en deels heeft dit boek het ook voor mij waargemaakt. Ik blijf de intriges en actie in deze serie heerlijk vinden, al had voor mij een slotdeel toch even wat meer actie mogen hebben dan het boek had. Het begon erg traag en ik had na 100 pagina's pas het idee dat ze van start gingen met de eindstrijd, terwijl er al zoveel spannends had kunnen gebeuren. Het bleef vooral bij bespreken, uitleggen en een plan vormen. Niet geheel onbelangrijk, maar het was net even te langdurig. Vervolgens gebeurt er eigenlijk in één keer een heleboel. Het was daardoor aan het eind voor mij ook wat te afgeraffeld. Er gaan bijzonder veel mensen dood om wat gruwels te creëren en ineens valt alles op zijn plek en lukt het zonder problemen. Er had van mij betreffende de hoofdpersonen iets meer geloofwaardigheid in gemogen en qua actie iets meer diepgang. Personages uitmoorden kan een sterk element zijn, maar niet als het erin is gepropt om het doden. Al moet ik zeggen dat de dood van één personage me nog steeds zwaar op het hart ligt.

Elementen
Wat ik wel heel leuk vind aan de serie is dat het meiden zijn die weten van aanpakken. Ze zijn mishandeld en vechten nu terug. Daarnaast is het geen kwestie van echt vechten met zwaarden of iets, maar de elementen zitten erin verwerkt. Dit vind ik altijd erg tof aan boeken, als er toch een randje magische toevoeging in zit. Het kwam in dit boek ook mooi naar voren en ik vond de krachten erg tof in gevechten. Wel had ik verwacht dat er wat meer uitleg ging komen. In deel 2 worden de elementen kort toegelicht, maar in deel 3 wordt er verder eigenlijk niet meer echt aandacht aan besteed, terwijl er wel veel meer mensen met elementbeheersing zijn en ik ook gewoon graag even een soort recap had willen hebben aan het eind met waarom bepaalde krachten nou bij bepaalde meiden voorkwamen, of nou ja... Even iets meer diepgang.

Ik heb wel heel erg genoten van het slot. Ik vond het een waardig slot, op naar mijn smaak een tikje te weinig actie. De hele serie is zeker een aanrader, want het leest zo vlot weg en is echt weer een originele draai aan het rijke-mensen-vs-arme-meisjes onderwerp in boeken. Ideaal voor fans van de Selectie, Royals, spannende gevechten en stoere meiden.

Ik dank uitgeverij Young and Awesome hartelijk voor het sturen van het recensie exemplaar!

4/5 sterren

Heb jij the Jewel al gelezen?

Liefs,

Monica