Multi review: Art lijn MUS! (journal + boeken)

Hoi hoi,

Ik ben helemaal waaah over de Art Journal lijn van MUS. Ze zijn altijd met Bullet Journaling voor mij al nummer 1 geweest, maar nu komt ook het schilderen en knutselen erbij en ik vind het heerlijk! Zo veel creativiteit en inspiratie. Onlangs zijn er drie dingen uitgekomen waar ik super benieuwd naar was: het boek Maak je eigen Art Journal, het boek Prachtige Portretten en de kwaliteit van de Art Journal. Ik bespreek al deze drie items uit de art lijn van MUS!

Beginnen!

Ik ging klaar zitten. Alle materialen uitgestald, art journal open, boeken erbij. Ready, set, go!

Wat me gelijk opvalt is dat de art journal lekker groot en stevig is. Het omslag is van karton en er zit een elastiek bij die je eromheen kan doen. Super handig, zeker als je art journal steeds dikker en dikker gaat worden van je creaties. Het papier is stevig, volgens mij iets van 200 mg², iets dunner dan ik normaal gebruik. De kleur is wat crème/gelig. Persoonlijk vind ik dat niet heel prettig, ik heb het papier liever spierwit zodat de kleuren mooi uitkomen als ik ga waterverven. Maar natuurlijk is een art journal voor meer dan alleen waterverf, en voor schrijven/plakken vind ik het papier wel weer passend. Links in de kaft zit een papieren vak waar je dingen in kan doen die je later wilt gebruiken. Erg handig! En ook afsluitbaar, dat is wel fijn. Zelf loop ik wel altijd met dat touwtje te kneuzen, maar dat ben ik ;-)

Het boek Prachtige Portretten vind ik echt een super tof boek. Ondanks dat de getekende poppetjes wel kijken alsof ze levensmoe zijn, vind ik de stap-voor-stap aanpak in het boek echt helemaal top. Elke stap heeft wel net een ander poppetje (er komt iets bij, maar het bestaande heeft de tekenaar ook alvast bijgewerkt), dus je moet even goed kijken wat er per stap verandert, maar het is wel heel handig gedaan. Je hebt er ook nog vrijheid in om je eigen aanpassingen te maken.

Het boek Maak je eigen Art Journal vind ik een geweldig mooie cover hebben, maar een tikje minder interessant qua inhoud. Het is vooral veel tekst en een paar voorbeelden. Ik had het fijn gevonden als er veel meer inspiratie in stond of echt stappenplannen van hoe maak je nou mixed media dingen voor je art journal? Ik ben namelijk niet iemand die het dagelijks doet of er super veel ideeën bij heeft. Er staan wel stappenplannen in, maar dat zijn hele uitgesproken dingen, dus dat moet je net willen maken. Het Prachtige Portretten boek leert je meer de basics, zodat je zelf kan ontwikkelen en toepassen.

Wel hebben de boeken uitleg over de verschillende materialen. Ga je tekenen, verven met aquarel, verven met olieverf of met krijt? Je kan er wel allerlei dingen over lezen.

Hier zie je de stapjes die ik ben gaan doen om mijn Art Journal te starten. Ik vind het tekenen wel heel fijn gaan op het papier.

Oké, stap 1 is klaar. Nu ben ik gaan kijken hoe waterverfkrijt pakt op het papier. Gaat het bol staan? Gaat het korrelen? Daarnaast ben ik allerlei dingen erbij gaan plakken, heb ik gewone waterverf getest, inkt, stift, acrylverf en aquarelpotloden.

Dit is mijn eindresultaat geworden. De waterverfkrijt vind ik altijd heel lastig, want als je krast komt er gruis vrij en als je blaast is je hele pagina rood, maar gelukkig kan je bij art journaling dan er een leuk dingetje overheen plakken en klaar. Stift en potlood pakt goed, maar ook vloeibare waterverf gaat heel goed. Waterverf/acrylverf/waterverfkrijt wat aangezet moet worden met water gaat ook tot op een flinke hoogte. Er kan alleen niet drie keer op één plek worden aangezet, dan begint het te korrelen. Het papier is best stevig en kromt niet van het water, dus dat is top! Aquarelpotloden zijn een beetje vervormd in kleur op het papier, omdat het papier wat geliger is, dus die zou ik niet aanraden. Acrylverf doet het heel mooi. Het papier plakt niet al te best, dus als ik er iets van karton op wil plakken, moet ik de randen nog een paar keer extra aanstrepen met mijn Bison alles-pritt. Dat is wel jammer, het laat vrij snel los. Washi-tape en vloeipapier gaan prima, maar washi tape plakt ook niet al te lekker, omdat het papier best wel glad is. 

Prachtige Portretten vind ik een super aanrader! Maak je eigen Art Journal vind ik ook wel leuk, iets minder, maar je kan er zeker dingen uit halen. De Art Journal zelf is mooi groot en stevig, met dik genoeg papier om lekker te kliederen, maar de papierkleur had van mij wat witter gemogen. Tevens denk ik dat als je echt super los wil gaan met materialen, het allemaal niet heel goed houdt. Maar, voor creatieve uitbarstingen is het natuurlijk gewoon heerlijk.

Ik dank uitgeverij MUS hartelijk voor het opsturen van de Art Journal en de twee boeken! Op naar nog vele creatieve middagen.

Doe jij aan art journaling?

Liefs,

Monica

Recensie: Every Heart a Doorway - Seanan McGuire

Hoi hoi,


Sinds een paar dagen heb ik een abonnement op Scribd. Hier staan superveel (Engelstalige) audioboeken op, dus ik heb er al flink wat geshelved. Mijn eerste audioboek werd Every Heart a Doorway. Ik was al een tijdje benieuwd naar dit boek, maar het is ook vrij dun, dus ik wilde het liever uitproberen voor ik het boek zelf zou kopen.

Every Heart a Doorway | Wayward Children #1 | Seanan McGuire

Sint Martin's Press | Hardcover | 173 pagina's

Waar gaat Every Heart a Doorway over?

Eleanor West's Home for Wayward Children
No Solicitations
No Visitors
No Quests

Children have always disappeared under the right conditions; slipping through the shadows under a bed or at the back of a wardrobe, tumbling down rabbit holes and into old wells, and emerging somewhere... else.

But magical lands have little need for used-up miracle children.

Nancy tumbled once, but now she's back. The things she's experienced... they change a person. The children under Miss West's care understand all too well. And each of them is seeking a way back to their own fantasy world.

But Nancy's arrival marks a change at the Home. There's a darkness just around each corner, and when tragedy strikes, it's up to Nancy and her new-found schoolmates to get to the heart of things.

No matter the cost.

Cover

De cover vind ik echt heel erg mooi. Dat was ook wat mij in eerste instantie bij dit boek aantrok. Het ziet er zo magisch uit zo met dat bos en die glitters. Heel erg mooi. De titel roept weinig bij me op, maar de flaptekst klinkt wel weer veelbelovend en origineel ook.

Origineel

Het eerste dat ik dacht toen ik met het boek begon, was: Wauw! Wat een origineel concept! Je hebt natuurlijk ontelbare verhalen van kinderen die een doorgang vinden naar een andere wereld (Narnia, Wonderland, noem maar op). Dit boek focust zich op het moment dat de kinderen terugkeren. Leuk dat je een andere wereld hebt bezocht, maar wat nu? Het is jaren verder, je ouders denken dat je dood bent... Echt, dit concept maakte me zo enthousiast dat ik het boek al in mijn winkelmandje had gezet. Heel leuk ook dat de kinderen in de Home for Wayward Children allemaal gekke werelden hebben bezocht die je niet kent. Er komen bekende verhalen langs, maar ook werelden waar ik graag een boek over zou zien verschijnen. Alleen... de wereld waar hoofdpersonage Nancy naar toe is geweest, interesseert mij dan weer nul. Ik kan ook geen binding met haar vinden en vind haar acties onlogisch. Jammer.

Hope is a knife that cuts through the foundations of the world

Vervolgens...

Maar, al snel begin ik me ook te storen aan het verhaal zelf. Dat originele concept wordt naar mijn mening helemaal uitgetrokken tot iets vergezochts. Er gebeuren de raarste dingen, en begrijp me niet verkeerd want ik ben een sucker voor onmogelijke dingen, maar dit... Ik weet niet. Ik vind magie en fantasie helemaal niet erg, maar dit boek werd voor mij soms gewoon onlogisch, roekeloos en random. Ik verloor mijn interesse na een aantal hoofdstukken al snel en vond het maar lastig om het boek uit te luisteren. En dat voor zo'n dun boek! Tuurlijk vond ik het concept tof, tuurlijk vond ik het leuk om te lezen over de kinderen in het tehuis en hun avonturen. Op deze manier was het alleen niet zoals ik hoopte en vond ik ook dat het concept niet tot zijn recht kwam. Ik ga niet verder lezen/luisteren in de serie.

2/5 sterren

Wat vond jij van deze serie? Vond je delen 2 en 3 beter?

Liefs,

Monica



Recensie: de Kunst van Kerstmis - Jane Lovering

Ho ho ho,

Vandaag een recensie van een boek met een mega kerst-cover. Bracht dit boek ook de kerstige sfeer over?

De Kunst van Kerstmis | Jane Lovering

Dutch Venture Publishing | Paperback | 179 pagina's

Waar gaat de Kunst van Kerstmis over?

Het is bijna twee jaar geleden dat Harriet Jonno verloor, maar ze heeft eindelijk besloten dat het tijd is om opnieuw kerst te vieren.

Dan vindt ze op de zolder een voorraadje grafische romans van haar stripboekminnende echtgenoot en plotseling wordt haar wereld weer op zijn kop gezet.

Met de hulp van excentrieke stripboekhandelaar Kell Foxton ontdekt ze dat de strips die Jonno verzamelt niet alleen uiterst waardevol zijn, maar ook de sleutel vormen voor zijn geheime leven - een leven dat Harriet's hele huwelijk en elke herinnering aan haar echtgenoot toewerpt in twijfel trekken.

Als Harriet dichter naar Kell groeit, begint ze het gevoel te krijgen dat ze weer van Kerstmis kan houden - maar eerst moet ze de waarheid weten.

Cover

De cover vind ik echt heeeerlijk! De sneeuw, de sneeuwbol, de lichtjes, de krulletters... Ik kan er geen genoeg krijgen van boeken die super kerstige covers hebben. Het schreeuwt kerst! Ik zou dit boek zeker oppakken in de winkel.

Where are you Christmas...?

Vervolgens komt er na zo'n kerstige cover natuurlijk de verwachting dat het verhaal zelf ook heel kerstig is. Eigenlijk kwam tijdens het lezen dat liedje van the Grinch vooral in mijn hoofd. Where are you Christmas? Why can't I find you? Het boek speelt zich af tijdens kerst, dus er is aan de voorwaarde voldaan, maar verder? Stripboeken, rouwen en ... nou ja, geen kerst. De hele situatie, de gebeurtenissen, de omstandigheden, alles stond in de mogelijkheid om gekoppeld te worden aan iets kerstigs. Het heeft 1 dag gesneeuwd, maar sneeuw had van mij een grotere rol mogen spelen. Meer kerst, meer hete chocomel, meer cadeautjes, meer kerstbomen, meer lichtjes. Ik snap dat niet alle boeken de cliché-ingrediënten er altijd in hoeven zitten, maar de kerstfeeling kwam gewoon niet binnen. Ja, de hele struggle van Harriet is dat ze sinds de dood van haar man niet meer van kerst kan genieten, maar tja... Ik weet niet wat het is, maar de sfeer kwam niet binnen.

Klein maar fijn

Wel is het een heel fijn verhaal. Het boek zelf is niet al te dik en dat vind ik altijd een beetje spannend, omdat je dan vaak krijgt dat een boek afgeraffeld is of te onaf voelt. In dit boek komt alles echt mooi aan bod. Lovering neemt de tijd om op te bouwen, te brengen en af te werken. Het is naar mijn mening zeker een aanrader.

4/5 sterren

Lees je liever kerstboeken of kijk je liever kerstfilms?

Liefs,

Monica

Recensie: De Nachtbrenger (Vuur en As #3) - Sabaa Tahir

Hooi,

De Vuur en As serie vind ik echt heel erg tof. De eerste twee delen heb ik verslonden en op deel drie is zelfs mijn quote gezet! Zo gaaf. Maar... ik moest deel 3 natuurlijk nog lezen. Hoe vond ik dit deel?

De Nachtbrenger | Vuur en As #3 | Sabaa Tahir

Luiting-Sijthoff | Hardcover | 464 pagina's

Waar gaat De Nachtbrenger over?

Binnen het Imperium en daarbuiten wordt de dreiging van een oorlog steeds groter…

Terwijl Helena vecht tegen Keizer Marcus en de machtshonger van de Commandant, staan de levens van haar zus en alle anderen in het rijk op het spel.

Ver weg van huis probeert Laia uit alle macht de Nachtbrenger te stoppen. Maar haar jacht op hem wordt gesaboteerd door een vertrouweling. Intussen heeft Elias zijn vrijheid opgeofferd om te dienen als Zielenvanger, hij is dood noch levend. Kost deze keuze hem zijn menselijkheid?

Cover

De covers van deze serie vind ik gaaf. Ze passen mooi bij de inhoud van de serie en ik vind ze erg aantrekkelijk ogen.

Opzet naar boek 4

Ik begin maar even met het enige minpuntje dat ik kan noemen over dit deel, zodat ik verder met enthousiasme kan strooien. Wat ik namelijk merkte in dit deel was dat het op sommige momenten nog wat gesloten bleef, met als doel om natuurlijk nog in deel 4 wat te onthullen/uit te werken te hebben. Daardoor voelde dit boek soms net teveel als opzet naar het slotdeel.

Hoop is sterker dan angst. Het is sterker dan haat.

Maar verder...

Verder heb ik eigenlijk alleen maar goeds te vertellen over de serie, en ook over dit derde deel. De personages vind ik heerlijk, de actie is on en de plotlijn neemt hele spannende en ook onverwachte wendingen. Een epische serie! Spannend, onverwacht en heerlijk vlot.

Het boek is geschreven vanuit verschillende perspectieven, wat ik goed te volgen vond. Wat ik in dit deel heel erg merkte, was dat ik super hooked was bij elk hoofdstuk. Als er een hoofdstuk af was, wilde ik graag door in de verhaallijn van die persoon, maar als ik dan begon aan het hoofdstuk van een andere persoon, was ik toch ook wel heel erg geïnvesteerd in die verhaallijn. Dit maakte dat ik keer op keer gevalletje 'just one more chapter' had. Vooral het hoofdstuk van de Bloedklauwier vond ik erg spannend, waar ik het hoofdstuk van Elias weer iets minder bijzonder vond. 

Liefde is vreugde die gepaard gaat met ellende, uitzinnigheid die verbonden is met wanhoop.

Vlot

Al met al liep het deel heerlijk vlot door en had ik het met twee dagen al uit. Deze serie is zeker een aanrader en ik kan echt niet wachten op het vierde deel! I need it!

Ik dank uitgeverij Luitingh-Sijthoff hartelijk voor het recensie exemplaar. Het is echt een van mijn favoriete series, dus dit boek ter recensie mogen lezen was om te smullen!

4.5/5 sterren

Heb jij Vuur en As al gelezen?

Liefs,

Monica

Recensie: Een Onverwachte Kerst - Natalie Cox

Hii,

Ik ben helemaal in de kerstsfeer! Ondanks dat mijn kerstboom nog niet staat, ben ik al volop kerstfilms aan het kijken en kerstboeken aan het lezen. Ik had dan ook érg veel zin in dit boek! Was het zo fijn en kerstig als ik hoopte?

Een Overwachte Kerst | Natalie Cox

Boekerij | Paperback | 304 pagina's

Waar gaat Een Onverwachte Kerst over?

Charlies plannen voor een rustige plattelandskerst vallen in duigen als ze twee wel heel aantrekkelijke mannen ontmoet

Charlie houdt niet van Kerstmis, en dit zou wel eens de ergste decembermaand van haar leven kunnen worden. Haar vriend heeft haar ingeruild voor zijn personal trainer, haar appartement is getroffen door een gaslek en haar moeder heeft besloten de feestdagen met haar vijfde man in Australië door te brengen.

Single, met een lichte hersenschudding en tijdelijk dakloos, stemt Charlie er schoorvoetend mee in de feestdagen door te brengen in Devon, om mee te helpen in de hondenopvang van haar nichtje. Maar haar plannen voor een rustige plattelandskerst met enkel harige viervoeters als gezelschap vallen in duigen als ze de Duitse dog Malcolm en zijn onweerstaanbare (maar helaas verloofde) baasje Hugo ontmoet. En als klap op de vuurpijl is er ook nog Cal, de aantrekkelijke maar vreselijk arrogante lokale dierenarts. Deze kerst zou wel eens interessanter kunnen worden dan Charlie ooit had verwacht.

Cover

De cover vind ik heerlijk! Het straalt heel erg kerstmis uit door zowel sneeuw, als kerstbomen, als kerstmutsen, als candy cane en als hulst. De hondjes zijn super cute en het geeft me gelijk een warm gevoel. Heerlijk!

Hondjes

De hondjes op de cover spelen ook een grote rol in het boek. Dat vond ik echt super schattig. Cox heeft ze lekker onberekenbaar neergezet, want zo zijn honden nou eenmaal. Ze passen heel mooi in het verhaal en zorgen voor leuke scènes.

Sfeer
De sfeer had ik wel flink wat op aan te merken. Als ik naar de cover kijk doet een kerstige, fijne sfeer mijn lichaam verwarmen. Als ik vervolgens het boek lees, vraag ik me af wat er met die fijne sfeer is gebeurd. Ik snap dat het hoofdpersonage eerst in een koud wak moet vallen voor ze de sneeuw kan doen smelten, maar het was echt één bom treurigheid. Het boek was voor mij echt pas aan het einde een feelgood, voor de rest was het vooral een beetje een down gevoel dat het met zich meebracht voor mij. Dat was erg jammer, want het maakte ook dat ik heel lang over dit boek deed en er niet lekker in kwam. Tuurlijk weet ik dat het uiteindelijk een eind goed al goed is, maar ik vind het niet fijn als het boek zo in de puree begint, dat het einde niet meer compenseert. Zo voelde het voor mij. Aan de andere kant: geen kerst-zwijmel-cliché. Kun je natuurlijk ook als een pluspunt zien ;-)

Oké
Ondanks dat het een boek is dat ergens de kerstsfeer in zich draagt, denk ik dat er betere boeken zijn om je in de holiday mood te brengen. De hondjes zijn zeker schattig en een dik pluspunt aan het boek, maar verder vond ik het boek meer een Eenzame Kerst dan echt een Holly Jolly Christmas. Zelfs met het einde. Een 'oké' boek dus. Als je echt een hele reeks kerstboeken achter elkaar wil lezen, kan deze er zeker tussen. Al springt deze er voor mij dus niet uit.

3/5 sterren

Ik dank uitgeverij Boekerij hartelijk voor het recensie exemplaar!

Wat is jouw favoriete kerstboek/kerstfilm?

Liefs,

Monica

Recensie: de Laatste Slag (The Sin Eater's Daughter #3) - Melinda Salisbury

Hoi hoi,

Delen 1 en 2 in de the Sin Eater's Daughter serie vond ik heel fijn. Al was natuurlijk aan het einde van boek twee een minder fijne cliffhanger te lezen. Ik was erg benieuwd naar het slotdeel en ik had hem twee weken geleden eindelijk in mijn handen.

De laatste Slag (the Sin Eater's Daughter #3) | Melinda Salisbury

Clavis | Hardcover | 427 pagina's

Cover

De covers van deze serie vind ik echt heel erg mooi. De kleuren zijn zo prachtig fel op de covers en dat vloeibare in zo'n glaswerk vaas, echt prachtig. Ergens representeert het ook het verhaal, maar ik zou uit de cover dan weer niet gelijk kunnen afleiden waar het over gaat. Wel valt het me direct op in de boekwinkel, dus dat is zeker een goed teken.

Duister

Als er één ding zeker is over de Laatste Slag in vergelijking met de vorige delen, is het dat dit slot deel een stuk duisterder en grimmiger is dan de voorgaande delen. Er zit een hoop pijn, verdriet en dood in, gemengd met een beetje mishandeling en lijden. Dit vond ik wel heel goed aan het verhaal, want er is natuurlijk een opbouw naar een hoop spanning en het komt nu echt op een manier tot uiting die je wat doet. Ik huiverde mee met de personages en dat was zeker een ingrediënt voor het vasthouden van mijn aandacht.

Maar verder...?

Echter, natuurlijk is het niet genoeg om duister te schrijven en veel pijn in het boek te brengen. Dit kan niet het enige zijn dat je aandacht als lezer moet vasthouden, maar zo voelde het voor mij wel. Meerdere malen vond ik het boek een beetje saai worden en hoopte ik bijna dat er weer iemand pijn zou gaan lijden, gewoon zodat er iets heftigs zou gebeuren. Wel moet ik ook nog toegeven dat ik niet eens alle duistere scènes erg goed vond. Sommige leken me er om de reden in gestopt 'dat er maar wat heftigs gebeurt'. Ik vond de acties van sommige personages erg onlogisch en ook een beetje irritant hoe de personage dan vervolgens reageren op situaties. Net iemand verloren, vlak erna de vrolijkheid zelve zijn... Nee, dat vond ik niet erg passend.

Net niet

Ook was het zo dat er in dit boek bepaalde personages bijna niet, tot niet meer aan bod kwamen. Dat vond ik jammer. De actie die ik in dit boek wilde, de grote ontknoping en de zenuwslopende finale... Het was het gewoon net niet voor mij. Ik heb het boek te vaak weggelegd en de uiteindelijke strijd was wel oké, maar niet zo epic als ik hoopte. Misschien waren het mijn verwachtingen, maar voor mijn gevoel sloeg dit deel de plank mis. Jammer, na twee heerlijke delen. Wel raad ik alsnog de serie aan, want één minder deel haalt niet het plezier weg van de andere delen. Ik vond het een toffe serie om te lezen, maar had op het einde op wat meer gehoopt. Mocht jij toch interesse hebben in de serie, pak hem dan zeker op en laat dit je er niet van weerhouden ;-)

3/5 sterren

Ik dank uitgeverij Clavis hartelijk voor het recensie exemplaar.

Liefs,

Monica

Recensie: Winterhuis Hotel - Ben Guterson

Hoi hoi,

Vandaag een recensie van een heel winters boek!

Winterhuis Hotel | Ben Guterson

Leopold | Hardcover | 328 pagina's

Waar gaat Winterhuis Hotel over?

Betoverend en meeslepend verhaal over een meisje en een weelderig hotel, een familiegeheim en een verboden boek vol raadsels.

Wij zijn drie weken met vakantie. Het huis is afgesloten. In deze envelop zit een treinkaartje. Neem de trein naar het Winterhuis Hotel.

Bij de achterdeur vindt Elizabeth dit briefje, met in een plastic tas één set schone kleren en wat kleingeld. Noodgedwongen vertrekt ze, in haar eentje. En dan vindt ze een weelderig hotel, een familiegeheim, een verboden boek vol raadsels, alles onder een sluier van magie. Even lijkt het een paradijs, maar een paradijs met een vloek, die misschien alleen Elizabeth kan opheffen. Áls ze op tijd dat ene boek vindt en de raadsels weet op te lossen…

Cover

De cover vind ik echt heerlijk! De kleuren, de illustraties, maar ook de toffe dustcover die raampjes heeft. Het is echt compleet. Wát een mooi en sfeervol boek. Ik zou dit zeker in de winkel oppakken.

Wintersfeer 2.0

Los van de cover, kreeg ik ook van het verhaal zelf al een wintergevoel. Vanaf bladzijde één is het raak: winterkriebels, mysterie en prachtige illustraties. Perfect! Ik zat gelijk in het boek en was heel erg benieuwd naar Winterhuis Hotel en naar de reden dat Elizabeth hierheen moet voor de kerstvakantie.

Winterhuis Hotel

Wat zo heerlijk is, is dat het een jeugdboek is mét plottwists. Het is niet al ver van tevoren te bedenken wat er gaat gebeuren en met wie. Winterhuis Hotel is een ontzettend origineel verhaal vol onverwachte mysteries. Ik vind het heerlijk hoe de auteur allerlei magische dingen in het boek heeft verwerkt die maken dat ineens van alles mogelijk is. Hierdoor blijft het verhaal ook verrassen, maar het is nooit té ver gezocht. Het blijft een jeugdboek, maar ik vind het altijd jammer als er dan daardoor geen verrassingselement meer in zit voor oudere lezers. Dit boek had genoeg verrassingen!

Kerstig

Winterhuis Hotel is het ideale leesvoer voor de winter. Aan alle kanten spat de winter en de kerst eraf. Ik vind het heerlijk hoe het verhaal wordt ondersteund door illustraties die echt bijdragen aan zowel het verhaal, als aan het gevoel dat het boek brengt. Ik kan niet wachten op deel 2!

4.5/5 sterren!

Ik dank uitgeverij Leopold hartelijk voor het opsturen van het recensie exemplaar. Alle meningen zijn uiteraard van mijzelf.

Liefs,

Monica